Pierwszy : Dlaczego wciąż o nim myślisz?

Jak zawsze twoje plany na dzisiejszy, zimowy wieczór zostały zburzone. Byłaś mega wściekła, kiedy Iza wpadła do twojego pokoju, wyrwała cię ze snu i kazała się pakować. Nie miałaś jednak wyboru. Kowalską znałaś od przedszkola i wiedziałaś, że jak się uprze to nie odpuści. W pośpiechu i śpiąca zaczynasz wrzucać ubrania do twojej czarnej walizki i zgarniać z pułki w łazience kosmetyki. Niechętnie opuszczasz mieszkanie swojej współlokatorki i z bagażem przy boku zmierzasz w kierunku jej srebrnej Toyoty. Wasze tobołki układasz w bagażniku, a po chwili opadasz na fotel obok kierowcy, przymykając powieki. W towarzystwie roznoszącej się po wnętrzu samochodu spokojnej, świątecznej muzyki zapadasz w sen, z którego nic nie jest wstanie cię wybudzić. 

Podskakujesz lekko na siedzeniu, kiedy na swoim ramieniu czujesz czyjś dotyk. Izabela z uśmiechem oświadcza ci, że jesteście na miejscu, na co ty jedynie wzdychasz. Nie masz zamiaru opuszczać wnętrza samochodu. Nie masz jednak wyboru. Rozciągasz się leniwie i otwierasz drzwi od strony pasażera, ruszając w stronę wejścia do domu. Czujesz mróz, który przeszywa twoje ciało. Brunetka nawołuję za tobą, lecz ty tylko uśmiechasz się cwanie i naciskasz dzwonek. Po kilku minutach w drzwiach staje pani Maria, która wita cię szerokim uśmiechem. Wygląda na to, że jedynie ty nie wiedziałaś o wyjeździe do Bełchatowa, gdyż nie jest ona ani trochę zaskoczona. Zaproszona do środka przez właścicielkę mieszkania ściągasz kurtkę oraz pozbywasz się butów i zagłębiasz w przytulne mieszkanie. Uśmiechasz się delikatnie, gdy na kanapie dostrzegasz małą Majkę. Córka brata Izy jest blondynką o słodkich, dużych migdałowych oczach i blond loczkach. Witasz ją całusem w policzek i zaczynasz krótką rozmowę. Wybuchasz głośnym śmiechem, kiedy w drzwiach ukazuję się cała przemoczona Kowalska. 

-Boże Iza! Dziecko! Co się stało?- dopytuje jej matka. 

-Niosłam bagaże i się poślizgnęłam. Nie za wygodnie ci Aniu?- spogląda w twoją stronę. 

-Ależ skąd Izabelo!- ukazujesz rządek białych perełek swojej przyjaciółce. 

Reszta  wieczoru mija ci na popijaniu gorącej czekolady w obecności całej rodzinki Kowalskich i miłej rozmowie. Kiedy przełączasz kanały w telewizji natrafiasz na powtórkę jakiegoś meczu Resovii Rzeszów. Już dawno nie podziwiałaś chłopaków w akcji, więc usadawiasz się wygodnie na kanapie i przykrywasz kocem, wpatrując się w obraz płaszczyzny. 

Natychmiast podnosisz się, gdy twoim oczom ukazuję się wysoka sylwetka Andersona. Amerykanin wykonuje swoje rytuały na zagrywce i wysoko podrzuca piłkę, by uderzyć w nią z całej siły. Zamiast wyłączyć odbiornik ty dokładnie przyglądasz się rysom jego twarzy, śledząc pojawiający się na jego ustach uśmiech, spowodowany asem serwisowym. Po pewnym czasie dochodzisz do wniosków, że kompletnie nic się nie zmienił. Cały czas posiada te hipnotyzujące spojrzeniem błękitne oczy, zniewalający cię uśmiech, brązowe włosy, w której uwielbiasz wplatać swoje dłonie. Dlaczego znów to robisz? Dlaczego wciąż o nim myślisz? Przecież cię zranił, skrzywdził. Sprawił ci taki cholery ból, ale ty wciąż go kochasz. Jednak to się już nie liczy. Za pewne nie będziesz umiała być z nim po tym wszystkim, co przeszłaś. Zrywasz się z kanapy i korzystając z okazji nieobecności domowników sięgasz po jedno z wytrawnych win z barku i nalewasz sobie do kieliszka. Chcesz zapomnieć. Upijasz spory łyk trunku, uśmiechając się pod nosem. Alkohol sprawia ci ukojenie. Nawet nie zauważasz, ze w tle rozbrzmiewa piosenka Patty, która doskonale pasuje do twojej sytuacji.  

                              ~*~
No i chyba wasze wątpliwości rozwiane :) To Matt okazał się dupkiem, który zranił Anię. Spodziewałyście się tego? Pierwsze rozdziały mogą być nieco krótkie, ale od 3 powinny być już nieco dłuższe, choć nie bardzo. W tym opowiadaniu postanowiłam pisać krótsze niż w Alice i Matthew, gdyż będzie mi lepiej i jeszcze bardziej was zaciekawią może :D W każdym odcinku może być nieco wspomnień z przeszłości Anny, ale to chyba sprzyja ;) A teraz pochwalcie się co dostaliście pod choinkę? :D Ja obiecaną przez mamusię moją kochaną "Drużynę" <3 A teraz może uda mi się ją namówić na Czapę ;D A i informacja dnia dzisiejszego :D MATTHEW ANDERSON WRACA DO ZENITU KAZAŃ!!! Hura! Będzie mi się jeszcze lepiej pisało ;) Pozdrawiam i do następnego :* 

PS:Dziękuję za ciepłe słowa pod Prologiem :*